In slik

Mijn balans is ver te zoeken onder takjes die mijn voeten dragen vanuit het midden dat de zinnen raakte
vergeet ik constant om te zuchten.
En onder leden liggen wereldsteden die verbrand zijn of allang vergeten 
terwijl ik hoogmoed uit de landen trek,om me heen kijk, dus mijn nek verrek en mijn woord in slik maar ik eigenlijk wil vluchten 

Naar een beter balans 
tussen jij en ik.

L.B.