Kilometers verwijderd van de normale wereld, ver weg van de vaste grond.
En de keuzes die ik maken moet, de dingen die ik doen moet wanneer ik land bereik, ik vlucht ervoor.
Dus schiet ik meters verder, licht als lucht en zacht als wolken.
Waarom spreek ik zonder woorden en waarom denk ik zonder gedachten?
De wereld ebt aan me voorbij, zonder mij, ik vind het heerlijk zolang ik niet hoef te kijken.
Verder weg van alles dat ik moet doen, moet kunnen, moet kennen.
Ik maak keuzes zonder te kiezen dus ik vergeet liever.
Maar hoe langer ik vlieg en hoe verder weg ik vlucht, hoe meer verhalen ik verzamel.
Verhalen die ik voor jou bewaar.
En ik stel me voor hoe ik ze vertellen zal, hoe jij reageren zal, hoe we dichter bij elkaar kruipen
terwijl mijn woorden herinneringen vormen en jouw ogen mij volgen.
En als ik dat voor me zie, wil ik terug.
Terug naar alle keuzes, alle dingen, de gedachten en de woorden, zelfs de vaste grond.
De grond die ik vermeden heb.
Ik moet ernaar terug zolang ik terug wil naar jou en dat is wat ik het liefste wil.
L.B.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten