Koffie in je eentje en duister in de zon.

Vandaag kwam ik erachter dat er emoties in mijn nieren zitten en bloemen in mijn hart.
Dat een verduistering nooit echt te zien is als je binnen blijft
en dat koffie in je eentje soms fijner is dan koffie met anderen.

Want met koffie in je eentje kijk je even om je heen.
En dan kijk je even naar jezelf.
En dan denk je soms dat iedereen naar je kijkt.
En dan merk je dat iedereen zoiets wel eens denkt.

Ineens is het dan oké.

Want iedereen heeft nieren vol gevoelens.
Iedereen heeft een hart vol bloemen.
En iedereen heeft een duistere kant,
zelfs de zon.

L.B.

























.