donderdag 14 augustus 2014

Stromend



Met mijn ogen dicht besef ik het.
Ten hoogte van mijn hart gloeit een warmte,
het geluk van waar ik mijn energie uit haal:
Golven van de zee.
Herfstebosverhalen.
Kreukeltakkenbomen.
Golvende winterwolken.
Zachte zomerzwaai. 
Alles van de wereld gloeit in mij.
Het liefst heb nog jou.
Terwijl alles me overrompeld kan ik naar de kern.
Daar in mijn hart.
Dit ben ik.
En ik adem mijzelf in en uit.
Alles is de kern.

L.B.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten